Dzieci czasem uczestniczą w trudnych
dla siebie sytuacjach, trudno im wtedy poradzić sobie z tym, co nowe inne i nieznane.
Jeżeli wiesz, że twoje dziecko mogło być świadkiem trudnej dla siebie sytuacji możesz rozpocząć z nim rozmowę w domu w następujący sposób:
„Słyszałam o tym, co wydarzyło się w twojej szkole… co o tym myślisz?”,
„Co inni wiedzą o tym? Rozmawialiście na ten temat?”.
W czasie rozmowy z dzieckiem:
- Zachowaj spokój, nie wpadaj w panikę.
- Traktuj komunikaty dziecka poważnie, nie lekceważ. Dzieci mogą postrzegać rzeczywistość inaczej niż dorośli, czasem świat fantazji miesza się dziecku ze światem rzeczywistym. Warto wtedy urealniać niepokoje i lęki dziecka.
- Nie odsyłaj dziecka, nie mów „nie mam czasu”, „jestem zajęta”, takie komunikaty sprawiają, że dziecko czuje się odrzucone, że samo musi sobie poradzić z problemem.
- Zapewnij spokojne warunki do rozmowy.
- Szanuj emocje dziecka, czasem dzieci mocniej przeżywają to, co się dzieje.
- Zapewnij dziecku wsparcie emocjonalne.
„Widzę jak trudne jest to dla ciebie…”
- Słuchaj uważnie, koncentruj się na tym, co mówi i jak mówi.
- Nie zabawiaj, nie rozweselaj, nie żartuj – dziecko ma prawo czuć i przeżywać sytuacje na swój sposób. Żartowanie z trudnych sytuacji może sprawić, że dziecko wycofa się i nie będzie chciało więcej o tym rozmawiać.
- Podziel się swoimi uczuciami i refleksjami na temat, o którym rozmawiacie. Pamiętaj nie oceniaj, nie krytykuj. Możesz pokazywać, że w Tobie ta sytuacja również wzbudza emocje.
- Bądź cierpliwy i empatyczny, daj dziecku tyle czasu ile potrzebuje, by mogło podzielić się z Tobą swoimi niepokojami i trudnościami.
- Szczerość jest cenna, buduje dobre relacje i więź z dzieckiem.
- Jeżeli to będzie dobry moment porozmawiaj o konsekwencjach takiego wydarzenia dla tej osoby, dla jej najbliższych.
- Pamiętaj, że dotyk i bliskość też są ważne, nie bój się przytulić dziecka, jeśli będzie tego potrzebowało.
Skorzystaj ze wsparcia CIK
Do kogo kierujemy pomoc. Z pomocy placówki mogą korzystać osoby, które zostały skierowane lub zgłoszone przez pracowników socjalnych lub inne instytucje, oraz osoby zgłaszające się samodzielnie.
Centrum Interwencji Kryzysowej w Lublinie udziela także wsparcia w postaci schronienia dla mieszkańców miasta Lublin. Z tej formy pomocy mogą skorzystać osoby, a także rodziny, które w wyniku traumatycznych wydarzeń losowych znalazły się w sytuacji kryzysu oraz wymagają pomocy. W szczególności dotyczy to ofiar pożarów, powodzi, klęsk żywiołowych, przemocy domowej, handlu ludźmi oraz innych zdarzeń losowych uniemożliwiających pobyt w dotychczasowym miejscu zamieszkania. Pobyt ma charakter krótkoterminowy, jest nieodpłatny. Osobom korzystającym ze schronienia udzielana jest pomoc psychologiczna, prawna, terapeutyczna i socjalna wspierająca ich działania ukierunkowane na przezwyciężenie sytuacji kryzysowej.
